Po 1941 dniach w niewoli Gilad Shalit został wypuszczony na wolność i jest teraz w domu z rodziną. Poniżej znajduje się ciekawy artykuł na temat powrotu Gilad'a do domu z perspektywy mesjańskiego przywódcy w Izraelu – Ashera Intrater'a. Dołączam również link do krótkiego filmu przedstawiającego moment, w którym Gilad udawał się do domu.
Zdarzenie to głęboko poruszyło moje serce. Bóg przypomina mi, że cała historia zmierza do Dnia, w którym Mesjasz powróci do Jerozolimy. Tęsknię za dniem, w którym Jego lud będzie wołał: "Baruch Haba... Witaj w domu, nas umiłowany Mesjaszu!". On będzie rządził na wieki z tronu Dawida. Módlmy się, by Polska i każdy naród na ziemi zrozumieli Bożą wizję dla Jerozolimy. Ogłaszajmy jednym głosem nadejście wielkiego Króla!
Witaj w domu, Gilad
Asher Intrater
Przez 20 lat mojego życia w Izraelu nigdy nie widziałem ludzkich serc tak dotkniętych, tak wzruszonych i tak zjednoczonych jak w tym momencie. Gilad z pewnością nie jest Zbawicielem. Ale było coś w jego wyglądzie i zachowaniu, co przypominało obraz cierpiącego sługi samego Mesjasza. Głęboki ból w jego oczach; jego złamane ciało, które walczyło, aby stać prosto; potrzeba trzymania się za poręcz, gdy schodził po schodach… a w tym wszystkim trzeźwość myślenia; postawa elegancji i szlachetności; wojskowe zasalutowanie przy spotkaniu z premierem… nie było suchego oka w całym kraju.
Z niewoli wyprowadził go Ahmed Jamari (lider terrorystycznego skrzydła Hamasu) i Raad Atar (który zaplanował szczegóły porwania): wyglądał jak baranek prowadzony na rzeź, a jednak nie przejawiał cienia narzekania. Jego odważny i dziecięcy uśmiech mówił do wszystkich: „Wszystko będzie ze mną dobrze.”
Potem miał miejsce nieprzyjemny wywiad przeprowadzony przez egipską prasę. Po 5 latach i 4 miesiącach odosobnienia i niedożywienia, został zapytany, czy działałby na rzecz uwolnienia palestyńskich więźniów. Odpowiedział, że chciałby, aby byli uwolnieni jeśli nie będą kontynuować aktów przemocy wobec Izraela. (zdumiewa fakt, iż BBC wycięło tę drugą część zdania w swoich wiadomościach).
Izrael ceni życie ponad śmierć: jedno niewinne życie za tysiąc handlarzy śmiercią. Taka jest proporcja. Życie tego jednego chłopca jest tak cenne, że wszyscy tutaj ignorują uwolnienie morderców z krwią na swoich rękach. Niech świat świętuje śmierć; my będziemy cieszyć się tym momentem intymności jako rodzina.
Ruch o nazwie „Wolny Gilad” był w przeważającej mierze lewicowy, podczas gdy Netanjahu jest raczej prawicowy. Aż do wczoraj istniał polityczny podział w tej kwestii. Ale kiedy Netanjahu i Gilad uścisnęli się nawzajem, staliśmy się jedną rodziną. Jeśli Gilad jest symbolem Mesjasza jako cierpiącego sługi, to premier Izraela jest symbolem Mesjasza jako panującego monarchy. Kiedy ci dwaj się połączyli, naród spotkał się w jedności.
Tego samego dnia, kiedy Gilad wrócił do domu, odbył się coroczny „Marsz Jerozolimski” w czasie Święta Namiotów. Tysiące chrześcijańskich pielgrzymów z całego świata (prowadzonych przez Międzynarodową Ambasadę Chrześcijańską) przemaszerowało przez Jerozolimę, uwielbiając Jezusa i wyrażając solidarność z narodem żydowskim.
Następnego dnia było święto „Simchat Torah” (ostatni, wielki dzień Święta – Ew. Jana 7:37), w którym tysiące Żydów na całym świecie tańczyło ze zwojem Tory. „Wszyscy pozostali ze wszystkich narodów, które wystąpiły zbrojnie przeciwko Jeruzalemowi, będą corocznie pielgrzymowali, aby oddać pokłon królowi, Panu Zastępów, i obchodzić Święto Szałasów” – Zachariasz 14:16.
Słowa Baruch Haba, „błogosławiony, który przychodzi,” ma podwójne znaczenie w języku hebrajskim. W nowożytnym hebrajskim oznacza to po prostu „Witaj.” W biblijnym hebrajskim (Ps 118:26, Mt 21:9, 23:39) jest to proroctwo czasów ostatecznych dotyczące przyjścia Mesjasza. Pierwsza strona największej gazety w Izraelu zawierała zdjęcie twarzy Gilada i wielki nagłówek, Baruch Haba. „Witaj w domu, Gilad.”
Proszę, obejrzyjcie to video: http://unitedwithisrael.org/a-tribute-to-gilad/
After 1,941 days in captivity, Gilad Shalit was released and is home with his family. Below is an interesting article regarding Gilad's return home from the perspective of a messianic leader in Israel, Asher Intrater. I have also included a link to a short video, capturing those moments when Gilad made his way home.
This story has touched my heart deeply. God has reminded me that all of history is heading toward that Day when Jesus, the Jewish Messiah, will return to Jerusalem. I long for that day when His people will cry out, "Baruch Haba ... Welcome home, our beloved Messiah!" ... and He will reign from David's throne forever. Let us pray that Poland and every nation on earth will catch God's vision for Jerusalem. May we with one voice proclaim the coming of the great King!
Welcome Home, Gilad
Asher Intrater
In the 20 years I have lived in Israel, I have never seen the hearts of the people so touched, so softened, so unified. Gilad is certainly not the Savior. Yet there was something in his appearance and demeanor reminiscent of the image of the suffering servant of the Messiah Himself. The deep pain in his eyes; his broken body that struggled to stand erect; his need to grip the handrails as he came down only a few stairs… and yet the clarity of thoughts; the stature of elegance and nobility; the raising of his hand in a military salute when he met the Prime Minister… there was not a dry eye in the country.
He was led out of captivity by Ahmed Jabari (head of the Hamas terror wing) and by Raad Atar (who engineered the kidnapping): he looked like a lamb who had been led to slaughter. And yet there was no hint of complaining. His brave and childlike little smile said to all, "I'm going to be all right."
Then there was the ugly interview by the Egyptian press. After 5 years 4 months of solitary confinement and malnutrition, he was asked whether he would work to free Palestinian prisoners. He answered that he would like them to be free if they would not continue their violent acts against Israel. (BBC news amazingly cut off the second half of the sentence in their broadcast.)
Israel values life over death: One innocent life over a thousand death mongers. That's the ratio. The life of this one boy is so precious, that everyone here is simply ignoring the freeing of murderers with blood on their hands. Let the world celebrate its death; we will enjoy this moment of intimacy as a family.
The "free Gilad" movement was primarily leftist, while Netanyahu is rather right wing. Until yesterday there was political division over the issue. But when Netanyahu and Gilad hugged one another, we became one family. If Gilad is symbolic of the Messiah as suffering servant, the Prime Minister of Israel is symbolic of Messiah as reigning monarch. As the two came together, the nation came together in unity.
On the same day that Gilad arrived home, the yearly "Jerusalem March" of the Feast of Tabernacles took place. Thousands of Christian pilgrims from around the world (led by the International Christian Embassy) marched through Jerusalem, singing praises to Jesus and expressing their solidarity with the Jewish people.
The following day marked "Simchat Torah" (the last, great day of the Feast – John 7:37), in which thousands of Jews around the world dance with scrolls of the Torah. "Everyone who is left from all the nations who came against Jerusalem, will go up from year to year to worship the King YHVH of armies and celebrate the Feast of Tabernacles" – Zechariah 14:16.
The words in Hebrew Baruch Haba, "blessed is he who comes," have a double meaning. In modern Hebrew, it simply means "Welcome." In biblical Hebrew (Psalm 118:26, Matthew 21:9, 23:39), it is an end times prophecy, ushering in the coming of Messiah. The front page of the largest newspaper in Israel simply had a picture of Gilad's face and a giant headline, Baruch Haba. "Welcome home, Gilad."
Please, watch this video (each time I watch, I cry): http://unitedwithisrael.org/a-tribute-to-gilad/W
