Humility (Pokora)

“Mojżesz był człowiekiem bardzo skromnym, najskromniejszym ze wszystkich ludzi, którzy są na ziemi.” (IV ks. Mojżeszowa 12;3)

To niesamowite zdanie. Ostatecznie, Bóg wybrał Mojżesza, by wyprowadził Jego lud z Egiptu. Przemawiał poprzez niego za pomocą znaków i cudów. Dał mu władzę, by sądził lud i mu przewodził. I co najbardziej niesamowite – Bóg rozmawiał z Mojżeszem twarzą w twarz, jak z przyjacielem. Z pewnością nietrudno byłoby Mojżeszowi nadąć się dumą. Jednak doświadczywszy Boga zarówno w mocy, jak i osobiście, Mojżesz określany jest jako najskromniejszy człowiek na ziemi. To niezwykłe!

Niektórzy mogliby pomyśleć, że rozmawianie z Bogiem twarzą w twarz to powód, by wywyższyć samego siebie, przypisać sobie wyższy stopień duchowości, przechwalać się uprzywilejowanym kontaktem z Bogiem, szczycić się ponadnaturalnym doświadczeniem. Jednak Mojżesz chodził w pokorze, gdyż nie poszukiwał on i nie wywyższał duchowego doświadczenia; on po prostu szukał samego Boga. W pełnej wspaniałości Bożej obecności, Mojżesz mógł spojrzeć na samego siebie z perspektywy. Spotkał się z Bogiem i dzięki temu pozostał skromny.

Powiedziałabym, że pokora to cecha określająca duchowego przywódcę, a także każdego prawdziwego ucznia. Ci, którzy regularnie spotykają się z Bogiem, chodzą w pokorze.

Boże, zachowaj nas skromnymi!

"Now the man Moses was very humble, more than all men who were on the face of the earth" (Number 12:3)

This is such an incredible statement. After all, God chose Moses to deliver His people out of Egypt. He worked great signs and wonders through him. He gave him authority to judge and lead the people. And most incredibly, God spoke with Moses face-to-face, as to a friend. It would have been easy for Moses to become puffed up with pride. Yet, having experienced God both in power and in person, Moses was described as the most humble man on earth. Amazing!

One would think that speaking face-to-face with God would be a reason to elevate oneself -- to claim a higher level of spirituality -- to boast in ones privileged access to God -- to take pride in the supernatural experience. Yet, Moses walked in humility, for it wasn't the spiritual experience he was seeking and exalting, it was God Himself. In God's glorious presence, Moses saw himself in perspective. He met with God, and it kept him humble.

I would suggest that humility is the defining characteristic of a spiritual leader, or for that matter, of any true disciple. Those who regularly meet with God walk in humility.

Keep me (us) humble, O God.