Reconstruction (Odbudowa)

Sięgam pamięcią do lat 90., kiedy po raz pierwszy zwiedzałam Muzeum Historyczne m. st. Warszawy przy Rynku Starego Miasta. Oglądaliśmy wtedy film pokazujący Warszawę sprzed czasów II wojny światowej, podczas niej oraz po jej zakończeniu. Byłam wstrząśnięta rozmiarem spustoszenia – 85% warszawskich budynków zostało zniszczonych. Stare Miasto było stertą gruzu. Jednak od razu po zakończeniu wojny Polacy natychmiast zaczęli usuwać gruzy i rozpoczęli odbudowę. Nigdy nie zapomnę chwili, kiedy wychodziłam z muzeum, z ciągle świeżymi w pamięci czarno-białymi obrazami Warszawy, które ostro kontrastowały z okalającymi Rynek uroczymi, wielokolorowymi, oświetlonymi przez słońce budynkami. Wciąż podziwiam zdecydowanie Polaków, którzy przy pomocy łopat i wiader, wykazując determinację i oddanie, odbudowali swoje miasto. Dziś mamy 60. rocznicę tych wydarzeń, gdyż 22. lipca 1953 roku zakończono pierwszą fazę odbudowy warszawskiego Starego Miasta.
 

Kiedy dziś spoglądamy na Polskę, widzimy nowoczesny, rozwijający się naród. Ale co znajdziemy, gdy zajrzymy głębiej w ludzkie życie? Zrujnowane małżeństwa, zniweczone marzenia, utraconą gwałtownie wiarę i ruiny złamanych serc, które zaśmiecają krajobraz. Żaden ludzki wysiłek nie jest w stanie wskrzesić życia z tych ruin. Jest tylko jedna Osoba, która może odbudować małżeństwo, wzbudzić na nowo nadzieję, zapalić wiarę i odbudować serce, a Jej imię to Jezus. Choć odbudowa Warszawy była czymś zdumiewającym, to jednak Boża moc do odbudowywania ludzkiego życia jest zdecydowanie większa. Módlmy się, aby ta moc zawładnęła polskim narodem. Módlmy się, aby ludzie, których życie jest zrujnowane, zwrócili się do Jezusa i pozwolili mu usunąć gruzy i rozpocząć odbudowę. Módlmy się też, aby ci z nas, którzy naśladują Jezusa, ochoczo, z oddaniem i determinacją, chwycili za łopaty i wiadra i byli używani przez Boga, aby wnosić nadzieję i odbudowę dla cierpiących wokół nas ludzi.
 

I remember back in the 90's when I first visited the Warsaw History Museum at the Old Town square. We watched a film showing Warsaw before, during, and after WWII. I was shocked to see the level of destruction -- 85% of Warsaw's buildings were destroyed. The Old Town was a pile of rubble. And yet once the War was over, the Polish people immediately began removing the debris and rebuilding. I will never forget walking out of the museum, the black-and-white images still fresh in my mind, and being struck with the contrast as the sun illuminated the charming, multi-colored buildings lining the square in front of me. I still marvel at the resolve of the Poles who, with shovels and pails, loyalty and determination, rebuilt their city. Today is the 60th anniversary of part of that process as on July 22, 1953, the first phase of the reconstruction of Warsaw's Old Town was complete.

Today when we look at Poland we see a modern, progressive nation. Yet when we take a deeper look into the lives of the people what can we find? Marriages that are in ruins, dreams that have been shattered, faith that has collapsed, and the rubble of broken hearts that litter the landscape. No amount of human effort can resurrect life from these ruins. There is only One who can rebuild a marriage, revive hope, reignite faith, and restore a heart -- his name is Jesus. As remarkable as Warsaw's restoration was, the power of God to restore and rebuild lives is greater by far. Let us pray that this power will sweep through the nation of Poland. Let us pray that those whose lives are in ruins will turn to Jesus and allow Him to clear the debris and begin to rebuild. And let us pray that those of us who follow Jesus will gladly pick up our shovels and pails, and with loyalty and determination, be used of God to bring hope and restoration to the hurting people around us.