Hope (Nadzieja)

Piszę ten list w małym pokoju na ulicy Puławskiej w Warszawie. Jestem w Polsce! Dziękuję Bogu za Jego wierność i opiekę!

Jest szary, zimny, mokry dzień. Jestem bardzo zmęczona. Muszę się Wam przyznać, że kiedy czekałam na swój bagaż na lotnisku, poczułam się zniechęcona. Gdy przejeżdżałam ulicami Warszawy i obserwowałam ludzi wokół, poczułam się przytłoczona. Po raz kolejny zdałam sobie sprawę, że łatwo jest mówić o przebudzeniu w Polsce, ale trudno jest żyć tutaj dzień po dniu; pośrodku tego, co wydaje się być niezmieniającą się szarością. Nietrudno jest stracić nadzieję i zastanawiać się, czy Polska doświadczy prawdziwego, duchowego ożywienia.

Więc, przybywam dziś do Was jako ktoś z zewnątrz, obcy i staram się żyć wśród Was i zrozumieć, jak się czujecie i z czym się spotykacie na co dzień. Przez Bożego Ducha i z Jego pomocą mam nadzieję Was zachęcić, abyście się nie poddawali. Służymy Bogu nadziei. Nadzieja jest częścią Jego natury. I kiedy pokładamy w Nim naszą wiarę, On wypełni nas radością i pokojem, i będziemy przepełnieni Jego nadzieją. Moją główną modlitwą za każdego z Was jest werset z  Rzymian 15;13:
      "A Bóg nadziei niechaj was napełni wszelką radością i pokojem w wierze,
       abyście obfitowali w nadziei przez moc Ducha Świętego".
Módlmy się tym wersetem za siebie nawzajem oraz za wszystkich wierzących w Polsce. Niech nadzieja wypełni nas obficie, gdy będziemy kierować swe oczy na Boga nadziei. Bądźmy niezłomni w naszej pracy i wdzięczni za zwycięstwo, jakie mamy w Jezusie (I Koryntian 15;57-58).

(Jutro (28 II) lecę do Izraela, aby być tam z moim mężem przez tydzień. Chcemy błogosławić Izrael i wzrastać w miłości do Żydów. Modlimy się, by Bóg pokazał nam więcej celów dla Izraela w tych dniach i abyśmy jako Kościół - zarówno w Polsce, jak i Ameryce - mogli połączyć się z nimi.)

I am writing this email from a small room on Pulawska street in Warsaw. I am in Poland! I am thankful to God for His faithfulness and provision.

It is a grey day, cold and wet. I am very tired.  I must confess to you that as I waited for my luggage at the airport, I was feeling discouraged. As I drove down the streets of Warsaw and watched the people walking about, I felt overwhelmed. I realized again that it is easy to speak about revival in Poland, yet it is difficult to live here day after day in the middle of what seems to be an unchanging greyness. It may be easy to lose hope and wonder if Poland will ever experience true spiritual renewal. 

So I come to you today as an outsider, as a foreigner, trying my best to live among you and to understand how you feel and what you face each day.  Through God’s Spirit and with His help I hope to encourage you to keep going. We serve a God of hope. Hope is part of His character. And as we put our faith in Him, He will fill us with joy and peace, and we will overflow with His hope. My main prayer for each of you is Romans 15:13.

 “May the God of hope fill you with all joy and peace in believing, so that you may abound with hope by the power of the Holy Spirit.”

May we pray this Scripture for each other and for all believers in Poland .  May hope abound as we keep our eyes on the God of hope.  May we be steadfast in our work, thankful for the victory we have through Jesus (I Corinthians 15:57-58).

(Tomorrow I fly to Israel to be with my husband for one week. We want to bless Israel and grow in our love for the Jewish people. We pray God will show us more of the purposes for Israel in these days and how we in the Church, both in America and Poland, can join together with them.)